പേജുകള്‍‌

എന്തിനോ തുടിക്കുന്ന മനസ്സ്

കമ്പ്യൂട്ടര്‍- ന്റെ സ്ക്രീന്‍ നോക്കിയിരുന്നു കണ്ണ് കഴക്കുന്നു...

എന്നും ഒരേ നിറത്തിലുള്ള സ്‌ക്രീന്‍...
ഒരേ അപ്പ്ലിക്കേഷന്‍ ....ഒരേ ജോലി...

എത്ര കാലമാ..ഇങ്ങനെ..മടുത്തു...

മനസ്സിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയാല്‍ നിസ്സംശയം പറയാന്‍ പറ്റും ഈ ജോലി എനിക്കൊട്ടും സന്തോഷം തരുന്നില്ല എന്ന്...

എന്നിട്ടും കിട്ടുന്ന ശംബലത്തിനോടു നീതി പുലര്‍ത്താന്‍ കഴിയുന്നതും ശ്രമിക്കുന്നു...
ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ട് പലവട്ടം ..ഈ ജീവിതം കൊണ്ട് ഞാന്‍ എന്ത് നേടി..?
കുറച്ചു കാശുണ്ടാക്കിയിരിക്കാം പക്ഷെ നഷ്ടപ്പെട്ടത് സന്തോഷവും സമാധാനവും..

ഇത് എല്ലാവരുടെയും പ്രശ്നമാണോ..? ആവണം എന്നില്ല എന്റെ മാത്രം കുഴപ്പമായിരിക്കാം...

മനസ്സ് വല്ലാതെ മടുക്കുംബോഴായിരിക്കും ഒരു പാട്ട് ദൂരെ നിന്ന് ഒഴുകി വരുന്നത്...അതില്‍ സ്വയം അലിഞ്ഞില്ലാതാകുന്ന സുഖം ..അനിര്‍വചനീയം...

ഞാന്‍ പലപ്പോഴും ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട് ..എന്ത് കൊണ്ട് ഇവിടേയ്ക്ക് വന്നു..? ഇതായിരുന്നില്ല എന്റെ വഴി എന്ന് ഇപ്പോഴെനിക്ക്‌ വ്യക്തമാവുന്നുണ്ട്...പിന്നെ എന്താ..?

ഇപ്പോഴും കൃത്യമായി അറിയില്ല..ഈ അറിയായ്ക തന്നെയാണ് എന്നെ ഇതിലേക്ക് കൊണ്ടെത്തിച്ചതും...
വേഷം കേട്ടിപ്പോയില്ല...കഴിയാവുന്നിടത്തോളം ആടുക..അല്ലാതെന്തു ചെയ്കാന്‍...

നിങ്ങള്‍ കരുതും എനിക്ക് വട്ടാണെന്ന്...എനിക്കും തോന്നാറുണ്ട്...പക്ഷെ ഈ വട്ടാനെന്റെ സുഖം..അപ്പോഴാണ് എനിക്കിങ്ങനെയൊക്കെ എഴുതാന്‍ തോന്നുന്നത്..അത് തന്നെയാണ് എനിക്ക് സന്തോഷം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നതും ...

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ